De oudjes kunnen het nog

Afeglopen vrijdag organiseerde 'Flanders Classics' een fietstochtje vanuit Wevelgem. Men zou binnendoor naar Diksmuide rijden en daar op het parcours van Gent-wevelgem het traject vervolgen.
In het groepje van zo'n 25 renners/toeristen zaten enkele oude bekende: Cedric Vasseur (man van de streek), Johan Museeuw, Ludo Dierckxens en zelfs Gert Verheyen.
Van in de start legde Ludo er een goed tempo op. Na een uurtje nam Museeuw over. En na 2 uur hadden we zo'n 65 km op te teller. Even snel een koffietje en we konden er weer tegenaan.

Het weer was best OK, enkel een strakke wind. De vernieuwde omloop van Gent-Wevelgem is niet van de poes. Met streekrenner Vasseur als gids, wisten we waar we ons moesten aan verwachten. Want de Catsberg, Zwarte Berg, Rode Berg,... zijn zeker niet te onderschatten en kunnen wedijveren met de echte Vlaamse heuvels.
Op de kemmel werd er met de spierballen gerold. Teammaat Tom had te weinig parcourskennis en parkeerde zicht mooi op de Kemmel. Museeuw nam over en ik klampte aan. Naast mij schoten Vasseur en no geen jonge Franse prof naar boven als een raket. Zo besef je maar al te goed dat we maar kleine 'koereurkes' zijn. Na de Kemmel nog een kleine 30 km. Museeuw en Ludo hadden er duidelijk nog zin in en achteraan stond de deur open. Maar zoals het hoort werd er gewacht 'op péléton complet' om terug verder te rijden in gestrekte draf.

Een ritje van 170 km in perfecte omstandigheden, in een mooi gezelschap, met begeleidende motards en met een volgwagen met wielen, eten, en drank. Tja daarvoor word je wielertoerist.

PS: Gert Verheyen zal volgens mij een rustige vrijdagavond gehad hebben. Heb hem nog nooit zo blij gezien met een Cola (na 160 km)
Lap 1 (5:32:09.12):
Duration: 5:38:08 (6:24:35)
Work: 3690 kJ
TSS: 403.2 (intensity factor 0.855)
Norm Power: 241
VI: 1.31
Pw:HR: 6.36%
Pa:HR: 11.64%
Distance: 170.928 km
Elevation Gain: 1076 m
Elevation Loss: 1086 m
Grade: -0.0 % (-10 m)
Min Max Avg
Power: 0 1200 184 watts
Heart Rate: 94 173 136 bpm
Cadence: 30 246 95 rpm
Speed: 0 66.4 30.3 kph
Pace 0:54 0:00 1:59 min/km
Altitude: 1 164 37 m
Crank Torque: 0 146.8 19.4 N-m

Nieuw speeltje voor de voeten

Ze zijn er: mijn nieuwe koersschoentjes. Eens iets anders dan de traditionele SIDI's, Mavics, Shimano's,...

De Lake cx401. Een high-end koersschoen met compleet individueel aanpasbare carbonzool.

Het is simpel, je legt ze even in de oven, het carbon wordt soepel en kneden maar. Tot ze strak zitten. Het kangoeroeleder aan de bovenzijde zorgt voor een superzacht, soepel bovenwerk.

Carlos Sastre won er de Tour De France mee en Gert Steegmans waaide er mee van zijn fiets...

Training 2-daagse in Maredsous

Afgelopen weekend was er een tweedaagse trainingsstage gepland in Maredsous. Kinderen en vrouwen waren ook van de partij.
Het huis zat goed vol. 5 koppels en een 10-tal kinderen zorgden voor de nodige decibels.
Gelukkig trokken de mannen op zaterdag en zondag er op uit met de fiets.

Zaterdag werd het een ritje van 4 uur effectief fietsen. We waren meer dan 5 uur weg, maar drie (of vier) lekke banden van Tom gooiden roet in het eten.

Het werd een mooie tocht met prachtige hellingen. Er werd al eens gespeeld/gemeten/... Maar wie morste met zijn krachten in het begin, bekocht dit naar het einde van de rit. We gaan geen namen noemen... De slotklim naar de chalet was een kuitenbijtertje ;-)
Het was opmerkelijk stil 's avonds rond het haardvuur. De skins-broeken gingen aan en sommige vonden het nodig voor een massage.

Vroeg naar bed (allez de meeste toch) zodat er op zondag terug gefietst kon worden. Sommigen hadden blijkbaar niet veel zin, maar na veel getreuzel zat iedereen uiteindelijk in het zadel. Het ging opnieuw op en neer en al snel bleek dat de 'fondatore' nog niet de fond heeft om twee dagen na elkaar mee te strijden. Voor hem werd het een lange lijdensweg. Een colaatje (of een leffe) op de Franse grens was welgekomen voor de laatste 2 uur. Sven had goede benen en showde ze dan ook zoveel mogelijk. Hopelijk wordt hij niet de 'king van de training' ;-). De GPS liet ons in de steek. Blijkbaar is de streek rond MAredsous nog niet goed gedigitaliseerd. Dan maar op kompas voortgereden.
Gevolg: we sloegen links af en voor eens ligt een zachte helling, na 300 meter een splitsing. We rijden links en een echte muur dook voor ons op. Tja er zat maar één ding op: blijven rijden en doseren. Want wie weet wat komt er nog allemaal. Na een bocht nog een muur. Zo ging het ruim 1 kilometer door. Sven en ik haalden de top gevolgd door een sterke Geert. Heel wat later volgden Tom en Alain. Ze hebben blijkbaar niet kunnen weerstaan aan de roep van de wandelgoden! Toen we onze weg wouden vervolgen, bleek dat we op een doodlopend straatje zaten. Dus een 'killermountain' voor niets opgereden/opgewandeld.

Wat opzoekingswerk leerde dat we de Ferme de Grange in Anhée opgefietst waren:
Hoogte: 220 m - Hoogteverschil: 127 m
Lengte: 1700 m - Max.%: 17 % - Gem. %: 7.47 %


Maar waar je niet van dood gaat word je sterker van. Het vat van Tom en Alain moest tot op de bodem geledigd worden om de slotklim naar de chalet te bereiken...

Conclusie: er is nog werk aan de winkel. En de kleine intro in de wondere wereld van de Powertap heeft toch bij enkelen interesse gewekt hoe er doelgerichter getraind kan worden.




Powertap gegevens van dit weekendje:
Zaterdag Duration: 3:59:50 (5:00:31)
Work: 2805 kJ
TSS: 341.7 (intensity factor 0.934)
Norm Power: 263
VI: 1.35
Pw:HR: 3.4%
Pa:HR: 1.29%
Distance: 102.865 km
Elevation Gain: 1497 m
Elevation Loss: 1445 m
Grade: 0.1 % (52 m)
Min Max Avg
Power: 0 1089 195 watts
Heart Rate: 93 170 135 bpm
Cadence: 30 246 85 rpm
Speed: 0 66.1 25.7 kph
Pace 0:54 0:00 2:20 min/km
Altitude: 83 301 198 m
Crank Torque: 0 121.7 23.2 N-m

Zondag:Duration: 4:50:22 (5:21:26)
Work: 3118 kJ
TSS: 360.2 (intensity factor 0.867)
Norm Power: 245
VI: 1.36
Pw:HR: 0.49%
Pa:HR: -8.95%
Distance: 121.98 km
Elevation Gain: 1404 m
Elevation Loss: 1404 m
Grade: 0.0 % (1 m)
Min Max Avg
Power: 0 1084 179 watts
Heart Rate: 82 168 132 bpm
Cadence: 30 246 83 rpm
Speed: 0 65 25.2 kph
Pace 0:55 0:00 2:23 min/km
Altitude: 87 353 173 m
Crank Torque: 0 120.7 21.5 N-m

Bijten in het Knokse zand

Helaas kon ik mijn prestatie van vorig jaar niet herhalen in de strandrace van Knokke.
Tijdens een heel winderige en koude edit zag het er nochtans goed uit. Bij het keerpunt reed ik nog in eerste positie, maar de loopstrook bergop door het loszand sneed me blijkbaar de benen af. Eenmaal bekomen zat ik al te strijden voor plaats 3.
Nog een technisch foutje bij het oprijden van het strand zorgde ervoor dat ik een groep moest laten rijden en helemaal alleen jacht moest maken. Hopeloos. Enkele rijders haalden me in, maar echt aanpikken kon ik niet meer. In de 'heuveltjes' van Duinbergen ging het opnieuw wat beter, maar een valpartij (bedankt Stijn ;-) zorgde ervoor dat het compleet over was. Een twaalfde plaats was het verdict.
Achteraf gezien zou het een wonder geweest zijn mocht ik even goed gepresteerd hebben als vorig jaar. Nu ligt mijn piek bijna 7 weken later. Dus lustig voorttrainen en het komt wel goed.

Zondag D-Day op het strand van Knokke

Aanstaande zondag wordt het fris zegt Frank de Weerman met een stevige 4 beaufort er boven op. Ideaal weer voor een strandrace. Excuseer dé strandrace van het jaar: deze in Knokke.
Vorig jaar legden ploeggenoot Stijn beslag op plaats 1 en kaapte ik de 2e plaats weg. Uiteraard zou het fantastisch zijn om het dit jaar over te doen. Enige verschil is dat we vorig jaar al maandne aan het trainen waren voor de Cape Epic. Nu was het eerder wat bezig blijven tussen sneeuw, ijzel en regen.
We zien wel wat het wordt.

Nog eens 40 minuten diep gaan en gezonde zeelucht inademen. En hopelijk hebben we dan nog adem genoeg voor een geweldige sprint in het mondaine Knokke.
Ik hou jullie op de hoogte.

3 gekken gespot in Aalter

Eventjes losrijden stond er op het programma. Ploeggenoten Sven en Tom kwamen naar Aalter afgezakt (met de auto ;-)) om me te vergezellen. Avondlijke tochten zijn altijd leuker in gezelschap.
Om kwart na acht gingen we van start. Het was al behoorlijk fris. Maar na een straffe winter konden we wel al iets verdragen. En we eten ook niet macrobiotisch, dus dat beetje wintervet hielp wel.
Peddelen aan een hoge trapfrequentie en lage hartslag was het devies. Lichtman Sven vond het nodig om zijn bochtentechniek in het donker aan te scherpen. Hij was van oordeel "elke training heeft zijn nut" en voegde bij elke bocht de daad bij het woord. Ik hield het rustig en wou vooral valpartijen en lekke banden vermijden.
Tom slaagde er natuurlijk wel weer in om een 'snake bite' te rijden. En natuurlijk was zijn bommetje niet voldoende om enige druk op de banden te krijgen. De alom vertrouwde fietspomp heeft weer zijn nut bewezen.
In het bos van de Kraenepoel kwam 'Haemers' even op de schouder tikken van Tom. Zoals we zeggen in het jargon 'nen parketjo'. Ik vrees dat die lasagna in de oven hem geweldig zal gesmaakt hebben. Om half elf meerden we terug aan in Aalter. Sven nog even snel zijn handjes op de stoof gelegd en iedereen kon onder de wol. Daar lag onzen Alain al een uurke onder. Onze kopman is immers geplaagd door griep en andere verschijnselen...

En Sven die truitjes van Team Sky zijn inderdaad de max... Misschien even luisteren bij de voorzitter/sponsor/kopman/penningmeester/...

Maar zoals steeds komt alles wel goed!

Gids voor Eisel & Sieberg

Zaterdag ging ik even kijken naar de finish van de Omloop Het Nieuwsblad in Gent (ik was toch in de buurt en moest nog kilometers malen). Na de finish (gewonnen door een beresterke Flecha) passeerde ik aan de Team Colombia bus. Daar stonden Eisel en Sieberg wat te draaien om naar hun hotel terug te rijden (Auberge Du Pêcheur - Latem). Ik moest ook die kant op en heb ze dan maar even wegwijs gemaakt.

Toffe kerel die Sieberg... altijd in voor een babbel. Eisel was wat stilletjes. Hij had blijkbaar veel zwarte sneeuw gezien onderweg. Beiden haalden trouwens een mooie top 10 plaats.
Hun verzorger (Peter VErbeken) stond hen al op te wachten aan het hotel, ik had nog een klein uurtje voor de boeg.

Leuke gadget waren de 2 schakelknopjes net naast de stuurpen zodat er makkelijk kon geschakeld worden met de handen boven op het stuur. Eisel reed ook met een niewe/kleinere SRM topunit.
Schoon leven hebben die gasten toch ;-)