Om kwart na acht gingen we van start. Het was al behoorlijk fris. Maar na een straffe winter konden we wel al iets verdragen. En we eten ook niet macrobiotisch, dus dat beetje wintervet hielp wel.
Peddelen aan een hoge trapfrequentie en lage hartslag was het devies. Lichtman Sven vond het nodig om zijn bochtentechniek in het donker aan te scherpen. Hij was van oordeel "elke training heeft zijn nut" en voegde bij elke bocht de daad bij het woord. Ik hield het rustig en wou vooral valpartijen en lekke banden vermijden.
Tom slaagde er natuurlijk wel weer in om een 'snake bite' te rijden. En natuurlijk was zijn bommetje niet voldoende om enige druk op de banden te krijgen. De alom vertrouwde fietspomp heeft weer zijn nut bewezen.
In het bos van de Kraenepoel kwam 'Haemers' even op de schouder tikken van Tom. Zoals we zeggen in het jargon 'nen parketjo'. Ik vrees dat die lasagna in de oven hem geweldig zal gesmaakt hebben. Om half elf meerden we terug aan in Aalter. Sven nog even snel zijn handjes op de stoof gelegd en iedereen kon onder de wol. Daar lag onzen Alain al een uurke onder. Onze kopman is immers geplaagd door griep en andere verschijnselen...
En Sven die truitjes van Team Sky zijn inderdaad de max... Misschien even luisteren bij de voorzitter/sponsor/kopman/penningmeester/...
Maar zoals steeds komt alles wel goed!
tja inderdaad, kheb het weer eens gekunnen om met een leeg voorraadzakje te vertrekken en driekwart verder een "fatigue" te kennen.De lasagna in den oven was dan ook in een mum van tijd verobert. next time toch iets beter voorbereiden dunkt mij.
BeantwoordenVerwijderen